dar geliyor bu dört duvar etrafımda
sığamıyorum olduğum yere, içim dar
yüzü görünmeyen bir sıkıntı kollarımda
gözleri renksiz, bakışları kör
asık suratım sokaklarda dört nala
umudum bir bakış atar ufuklara
dururum, düşünürüm...
yine de dar gelir şimdi
sıra sıra dizilmiş dağlar karlar içinde
sonu olmayan ovalar dizimin dibinde
sabaha karşı üşür ellerim
kütür kütür yanan bir kuzinedir hayal, özenirim
koralp
22 ekim 2012
22:30
izmir
