kollarımı açtım sana geliyorum

sen,

kızma, kırılma bana
yaşamak böyle daha güzel

olmaz mı ki dokunmadan
böylesine sıcak, samimi
aynı zamanda
şımarık ve ukala

sen beni öldürdün
ben seni yıprattım

her şey öylece oluverdi
o an
yalnızca...

koralp

13 eylül 2009
22:12
bursa

to ....,

everything is gone under the clouds
sliding away through my sadness
fragility of my mind
draws my body to perpetuate memories

just then i am beheld
ain't no blossom without flesh
glow of constellations blesses
the passionate devotion of our bodies

in my vision
you do become a flower
wilting in your solitude
with the feminene charms
smelling sanctified fancy in your nature

koralp
6 eylül 2009
07:47
bursa

odada

odanın ışığını yakınca
kayboldu penceredeki şehir
odanın içinde ne varsa
vurdu kendini camın üstüne
bana baktılar uzun uzun

kendimi göremedim

koralp
5 eylül 2009
akşam

bursa