Son
zamanlarda hiçbir şey yazmadım. Yazmayı seven kişiliğimdem uzaklaşmadım ama
aklıma gelenleri yazmaz hale geldim nedense. Sabah işe giderken, oturduğum
servis koltuğunda, İzmir Manisa yolunun yeşil manzarasını izlerken aklıma gelen
cümleleri bir zahmet edip yazmıyorum; sonra da unutuyorum. Eskiden şiirlerimi
kağıda yazardım, ama çoğunlukla yazdıklarımı da kendime yazardım. Yani şiir
benim için bir şey ifade ederdi; başkalarının anlamsız bulması olasıydı. Şimdi
ise doğrudan kendime saklıyorum sanki. Diğerleri bırakın anlamayı okuma şansı
bile bulamıyorlar.
Ara
ara heves ediyorum; "geçen gün aklıma gelen şiiri bir yazıp düzenleyeyim,
bloga ekleyeyim" diyorum. Anlamadığım bir şekilde hevesim kaçıyor sonra.
Bir ihtimal o yazacağım şiiri okuyacak olan kişileri umursamıyorum. Yada artık
eskisi gibi başkalarının okumasını istemiyorum. Her ikisinin de olmadığına
eminim. Sebebi ne olursa olsun, eskisi gibi yazmıyorum. Eski karalamalarımın
çoğu hala duruyor. Yenilerini eklediğim söylenemez ki asıl konumuz da bu.
